ΠΟΙΗΜΑ του ΝΙΚΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ (WSEAS HELLENIC NAVAL ACADEMY )

Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ

 

Αλλιώς φανταζότανε το Σουλτάνο

ο Αμερικανός Πρόξενος Τζώρτζ Χόρτον

Νόμιζε λέει πως θά’βλεπε μια τρομερή μορφή τυράννου δυσεβούς

Ένα παμπόνηρο δράκο, με σπινθοβόλους οφθαλμούς και ορθές τρίχες

Ένα άξιο συνεχιστή της ’ματοποτισμένης δυναστείας

Άλλωστε έφερε και το διαβόητο όνομα του προφήτη και του πορθητή:

Ήτανε ο Μωχάμετ ο Πέμπτος

 

Το συνάντησε μέσα σε μια μεγαλοπρεπή βασιλική σκηνή

– θά’μοιαζε με κείνη του Ξέρξη

Στη μακάβρια κοιλάδα των κοτσυφιών

– Ασιάτης μέσα στην Ευρώπη

Ο Χόρτον υποκλίθηκε σεμνά,

όχι γιατί άξιζε ο Σουλτάνος

– ποτέ δεν αξίζουν οι τύραννοι

μα άξιζαν τα μιλλεούνια των χριστιανών

που έσκιζε κι επέτα στις χαράδρες και στους γιαλούς, το τέρας!

 

Ο Μωχάμετ δεν καταλάβαινε ή δεν άκουγε

Ξαπλωμένος πάνω σε χιλιοπλούμιστο τούρκικο ντιβάνι

παχύσαρκος με μάτια πρισμένα, μάγουλα παραλυμένα

αποχαυνωμένος απ’τό σαρκικό μεθύσι του χαρεμιού

και μισοπεθαμένος απ’ τό ρακί

Χαμπάρι για το βασίλειο του!

 

Ευτυχώς που είχε συμβουλατόρους, έξυπνους

Γερμανούς και Αυστριακούς

– τι σύμπτωση˙ χριστιανοί κι αυτοί –

Αυτοί άκουγαν τον Χόρτον

την ώρα που ο Σουλτάνος ναργιλοβατούσε

 

Αποσύρθηκε στο τέλος ο Σουλτάνος

κινώντας αργά τα βαριά του μέλη

εις τα ενδότερα, εις τα νωθρά ενδότερα,

εις τα θλιβερά ενδότερα

 

Αποσβολωμένος, βουβός

απόμεινε ο Πρόξενος

μα είδε, ξάφνου, το γελοιότατο Σουλτάνο να γυρίζει πίσω

Οι δαίμονες συμβουλάτορες του

– σιχαμερά όρνεα

του θύμιζαν πως πριν φύγει έπρεπε να χαμογελάσει τυπικά

Είχε ξεχάσει ένα μέρος του αστείου μαθήματος του˙

και τον υποχρέωναν να το εκτελέσει οι γελοίοι

 

 

Είδα και ’γω το Σουλτάνο σήμερα

Χαμογέλασε μηχανικά και αηδιαστικά

με τις ακάθαρτες οδοντοστοιχίες του

Τον είδα στην εφημερίδα και στο γυαλί της τηλεόρασης

 

Σουλτάνε,

Κλείνεις τα μάτια και τ’αυτιά σου στο μυκηθμό των πεινασμένων,

στους ολοφυρμούς των σκλάβων

Απαίσια μαριονέττα, μοιχευτή των ονείρου των παιδιών

δεν βλέπεις τις ροές των δακρύων μας

– γεωργούν την έρημο

δεν μυρίζεις το κρέας μας

που οι αλυσίδες και τα μαστίγια σου μας σαπίζουν

δεν ακούς τον ολολυγμό των χιλιάδων μητέρων

          που θάβουν ή καίνε τις κούνιες

 

Δεν μπορείς!

Οι μίσθαρνοι οινοχόοι σου δεν σ’αφήνουν

να ακούσεις το ατελεύτητο μουγκρητό των μαγαρισμένων όπλων σου

και την αιώνια βουή των τάφων που το βασίλειο σου ανοίγει

 

 

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΧΟΡΗΓΩΝ

http://spoudastes.blogspot.com/

http://wseas2007.wordpress.com/

http://harvardconferences.blogspot.com

http://harvardconferences.blogspot.com/2008/01/dear-wseas-conference-organizers.html

http://wseas2007.wordpress.com/2008/01/

http://www.wseas.us/junk-management-waste-management-new-wseas-conference-in-Crete.htm

http://spoudastes.blogspot.com/2008/01/wseas-students-against-global-warming.html

http://groups.google.com/group/wseas/browse_thread/thread/4bfcbd1215b8de74

http://harvardconferences.blogspot.com/2008/01/dear-wseas-conference-organizers.html

http://harvardconferences.blogspot.com/2008/01/spammers-adding-text-from-books-to.html

http://groups.google.com/group/tellyouropinion

http://www.wseas.org/internetcancer.htm